Normaal?

Transparantie

Nota ziekenhuis

Zeker, het betreft een uit zijn verband gerukt tekstfragment over de betekenis van de codes op de rekening van het ziekenhuis. Voorlichting die te vinden is op de website van de Rijksoverheid. Maar het is en blijft toch wel een wonderlijk verhaal en nauwelijks uit te leggen aan de burger.

Fragment

Minister Schippers (VWS) wil nu dat de nota van de ziekenhuizen daadwerkelijk inzicht gaat geven in de bedragen voor onderzoek en/of behandeling. Deze transparantie zou er toe moeten dienen om de verzekerde meer kostenbewust te maken. Met de huidige systematiek (DBC, DOT)  weinig kansrijk. Nog even los van het feit of die duidelijkheid ontstaat rond een individuele behandeling, is er meer aan de hand. Zullen burgers daardoor ‘zuiniger’ omgaan met de zorg? Hoe het in een recent verleden uitpakte, weet emeritus Hoogleraar Prof.dr.D.Post uitstekend te verwoorden.

Vijf Gulden biljet

TROUW

De reactie van de Hooggeleerde in de TROUW van 28 mei 2013 is het (her)lezen waard. De aanleiding is de zorgfraude. Vooral de quote ‘Wat is die zorg duur. Het is maar goed dat we verzekerd zijn’ is een reactie die opgetekend is in een tijd dat men ook dacht dat men er was door louter vermelding van de bedragen op de nota. Dat bleek een misvatting. Wat doen we dan? Er lopen heel wat medisch-historici werkeloos rond. Kunnen we die dit type vragen laten uitzoeken in een ruimer perspectief? De geschiedenis lijkt zich te herhalen, alhowel de uitkomst een ander kan zijn. Bijvoorbeeld onder invloed van de introductie van de marktwerking. Maar het bewijs moet geleverd worden. Je verlangt bij dit soort veranderingen naar een aanpak zoals bij de introductie van nieuwe geneesmiddelen, waarbij eerst de bewijslast moet worden opgebouwd (fasering). Vreemd ook dat zorgaanbieders geacht worden te leren van fouten, maar bestuurders alweer vertrokken zijn als fouten zich openbaren.

Collectie J.T.A. te Gussinklo