Gevangen in de Zorgketen

De samenvatting in het boek  met deze titel (ISBN 978-90-5972-497-6) stelt het koeltjes “verslag van de ziekte, de behandeling en het overlijden van de vrouw van de auteur (Walter Stolz), waarbij afstemming en communicatie tussen hulpverleners vaak ontbreken.” De tekst is allesbehalve koel neergeschreven. Alhoewel deze columnist al wel weer even weg is uit de kliniek, is het wel herkenbaar en goed te interpreteren…..

….al zijn er grote verschillen met vroeger

Paradox

Kort samengevat:  de maatschappij (en dus ook de zorg) is in een versnelling geraakt en dat treft  alles en iedereen. De slagvaardigheid en besluitvaardigheid van de zorgverlener is vreemd genoeg  sterk afgenomen, terwijl de diagnostiek enorm is verbeterd. Echter we spreken (verhullend?) over behandeldteam, coördinatie en  zorgketen. Pijnlijk is dat Walter Stolz toch wijst op het probleem van de afstemming en communicatie.Een kennelijke paradox.

Tempo

Toen ik als jong internist begon met waarnemen, kon het gebeuren dat ik geconfronteerd werd met een oudere patiënt die al een week opgenomen was wegens onverklaarde geelzucht. In medische terminologie een “pijnloze icterus’. In de tijd voorafgaande aan de brede inzet van echografie kon dat nog. Met de (bovenbuik) echo bleek het kort nadien mogelijk om binnen 24 uur tot een diagnose en en soms behandelplan te komen. Alhoewel de beeldvorming in de beginfase nog veel te wensen overliet. De opnameduur kon zodoende  snel teruglopen. Maar… een diagnose vereist meteen een behandelplan. Met de introductie van de endoscopie en nadien de ERCP (galgang onderzoek) kwamen nieuwe behandelingsmogelijkheden in zicht. U begrijpt natuurlijk dat daarmee ook steeds meer tempo verwacht werd.

Weekbericht Ropcke-Zweers Ziekenhuis

Hoofdbehandelaarschap

Met de toename van het aantal en de diversiteit van zorgverleners is de wereld er ook niet eenvoudiger op geworden. Als algemeen internist, hoofdbehandelaar -coördinator, beschouwde ik mij verantwoordelijk voor bijna de gehele zorg van ‘mijn’ patient in het ziekenhuis. Maar kon dat ook nog goed overzien. Plaats daarnaast nog eens de afrekencultuur die toch hier en daar ontstaan is. Dan wordt een beslissing over het belang van het trombocytengetal (voorbeeld uit het boek) een groot probleem. Temeer als daarbij twee ziekenhuizen zijn betrokken. Dit boek is verplichte lectuur voor de voorstanders van grootschalige concentratie, waarbij voortdurend overdrachtsmomenten een rol spelen. De veronderstelling dat zorg per definitie beter en goedkoper wordt, moet nog maar blijken (zie:hier). Een pleidooi voor meer generalisten? Kunnen we de klok een beetje terugdraaien?

Toekomstige zorg volgens de KNMG (Bron: Medisch Contact)

In november 2010 bogen de voorzitters en directeuren van de zeven KNMG-federatiepartners (KAMG, LAD, LHV, NVAB, NVVG, OMS en Verenso) zich over een korte notitie van KNMG-voorzitter Arie Kruseman over de gezondheidszorg in de toekomst. Dat resulteerde in een conceptvisiedocument voor het federatiebestuur met daarin de uitgangspunten van goede zorg, uitdagingen voor de toekomst, knelpunten in de huidige zorg en mogelijk oplossingen daarvoor. Het bestuur vond het echter niet verstandig om een uitgewerkt plan uit te brengen zonder consultatie van de leden. De voorstellen zouden immers grote consequenties voor hen kunnen hebben, maar ook vragen kunnen oproepen. Dus wordt het visiedocument de komende maanden eerst uitvoerig besproken tijdens bijeenkomsten die de KNMG in de districten gaat organiseren.Als alles goed gaat, krijgt het federatiebestuur in februari 2012 opnieuw een stuk onder ogen, waarin de opvattingen van de achterban zijn verwerkt.