EPD,restafval en deviant gedrag

In de Gezondheidszorg zijn we druk met gegevensopslag  en proberen dat zo vaak en efficient mogelijk te doen

Al snel na de Tweede Wereldoorlog wordt de Verenigde Staten bezocht en afgekeken hoe wij in Nederland in de ziekenhuizen de draad weer kunnen oppakken. Zo blijkt dat ponskaarten worden gebruikt.Decennia later heeft de digitalisering ook een basis in de USA.

Vooral de laatste jaren zijn we in Nederland uitermate bezorgd geworden over onze Privacy. Ik hoef maar even de term EPD (elektronisch patiënten dossier) te noemen en u bent helemaal bij de les.

Als ik restafval zeg, zal er wellicht niet meteen een lampje bij u gaan branden. In mijn woonplaats maakt men flinke vorderingen met de afvalscheiding. Plastic en oud papier worden apart ingezameld. De burger kan het zogenaamde restafval in ondergrondse containers deponeren.  Daartoe dient een chipkaart. Daarover gaat het nu.

In een bijeenkomst van het Wijkplatform wordt de vraag gesteld in hoeverre het restafval leidt tot capaciteitsproblemen.

De betrokken ambtenaar stelt dat de gemeente niet geïnteresseerd is in hoe vaak u precies een vuilniszakje in de container deponeert. Sterker nog, oudere mensen wordt aangeraden om dat vaker te doen (kleine hoeveelheden) zodat het gewicht geen probleem vormt bij het dragen.

Maar nu komt het: “als wij merken dat er in een bepaalde container frequent sloopafval wordt gedeponeerd (in plaats van restafval)  gaan we toch eens kijken wie er van de container gebruikmaken en komen mogelijk met u praten”

Wat  vind ik hiervan? Als burger ben ik blij dat de Gemeente handhaaft. Het is ook de voortzetting van een beleid dat ik toejuich. Het kan immers ook gebeuren dat de burger aangesproken wordt als hij grof vuil bij de stoep deponeert. Nu dreigt hier een nieuw risico dat door data opslag en  data-analyse deviant (=afwijkend) gedrag –om het zo maar te noemen- door de gemeente wordt opgemerkt. Dan is het maar net de vraag wie er wat doet met deze informatie! Zeker als de informatie in combinatie met andere gegevens (gebruik van water, electriciteit, camera’s) wordt gebruikt.

Als men meent dat het zo’n vaart niet loopt, het volgende gedachte-experiment.

Het is 1943 (midden in de Tweede Wereldoorlog) en u maakt twee keer per week om 8:00 gebruik van de container.Er wordt u gevraagd (zoals bij mijn vader thuis is gebeurd) een Joods gezin in huis te nemen. Vanaf dat moment gebruikt u viermaal per week de container, maar tweemaal daarvan ’s nachts (attentie Spertijd) om niet op te vallen. Denkt u dat de Duitsers geïnteresseerd zouden zijn in deze informatie of niet? Stel u deze gewetensvraag!!!