Taalgebruik kan verhullend zijn, zelfs misleidend. Neem nou de terminologie “minimaal invasief” voor een bepaalde vorm van chirurgie. Het heet ook wel “sleutelgatchirurgie“. Laparocopische Chirurgie in het jargon.Voor buitenstaanders, maar ook staffunctionarissen binnen een ziekenhuis is niet altijd duidelijk waar  het om gaat. Zeg maar waar de clue (=sleutel!) zit.  

Handboek Laparoscopische Chirurgie

Maar al te vaak heet het dat een “kijkoperatie”een “fluitje van een cent is”. Het tegendeel is waar. Het stelt hoge eisen aan de operateur, zowel wat betreft de handvaardigheid, herkennen van anatomische variaties, ervaring en besluitvaardigheid als het nodig is om alsnog een traditionele ingreep te verrichten (conversie genoemd).Bijvoorbeeld bij complicaties.  

Ook het personeel dient uitstekend getraind te zijn en  zowel de operateur als het personeel moeten vertrouwd zijn met de hoogwaardige apparatuur (lichtbronnen, coagulatie,beeldschermen,optiek). Regelmatige training en certificering zijn sleutelbegrippen. Een uitstekende technische dienst is een voorwaarde. De Directie dient in te zien dat het hoogwaardige zorg is en niet makkelijker, maar moeilijker is om een hoge standaard te verkrijgen en te handhaven. Daar hangt een prijskaartje aan. Minimaal invasief=Maximaal intensief. Misschien helpt een andere naamgeving?  Microchirurgie, robotchirurgie, endochirurgie klinken allemaal  gewichtiger.