Basispakket kleiner

Betalingen hoger

Belangwekkend essay in Financieel Dagblad (6 april 2013)

Auteurs van een essay onder de titel  “Zorgfuik”  in het FD zijn Hans Baaijens en Thomas Plochg, respectievelijk directeur en senior beleidsmedewerker bij de NPHF (Federatie voor Gezondheid). Zij stellen dat het recente CPB (Centraal Plan Bureau) rapport geen andere keuze kent dan verkleining van het basispakket en mensen meer te laten betalen voor hun eigen zorg. Dan wel door een zorginkomensafhankelijke zorgpremie in te voeren.Quote “Wat ons betreft is het echter veel te netjes binnen de lijntjes van het bestaande zorgstelsel”. Kortom, waar blijft de fundamentele discussie over dit zorgstelsel? De auteurs komen met suggesties..

Kort samengevat (redactie)

1) Zorg wordt vaak laat aangewend in de ‘loopbaan’ van de patient en preventie blijft een ondergeschoven kindje. Steek in dat laatste meer effort.
2) Multiproblematiek vraagt een andere aanpak dan ‘de acute enkelvoudige gezondheidsproblemen van de vorige eeuw’. Het werken in zorgketens lost dat onvoldoende op. De verdergaande specialisatie ontregelt de zorgketen. Dat moet anders.

Archief Te Gussinklo

Reactie

De constatering en aanbevelingen spreken mij aan. Preventie heeft vooral zin op populatieniveau. We kunnen wel iets leren uit het verleden. Over de multiproblematiek deel ik hier een observatie met de lezer. Ook in de ‘vorige eeuw’ waren er patiënten met multiproblematiek, zij het geringer in aantal. Mijn ervaring als algemeen internist was dat het goed mogelijk bleek om een patient met diabetes, COPD, hartfalen, M.Crohn en reuma te diagnosticeren en controleren, soms met een kort (hit & run) consult door een deelspecialist. Dit alles in goede afstemming met de huisarts. Voorzieningen waren ook niet overal beschikbaar (zie afbeelding).  Het was het tijdperk van de budgettering. Het was te voorzien dat de DBC (Diagnose Behandel Combinatie) introductie (= betaling voor ‘stukwerk’) dit systeem uiteen zou doen spatten met een explosie van de zorgkosten als gevolg. Toegegeven, ook andere maatschappelijke ontwikkelingen hebben daartoe bijgedragen.

Geen nostalgie

Dit is beslist geen nostalgie. Kunnen we de klok terugdraaien? Nee (tenzij de kosten inderdaad exponentieel blijven stijgen). Maar laten we de onzalige weg zoals die geschetst wordt in het essay verlaten. Ook naar de zorgconcentratie kijk ik met argusogen. Naar mijn opvatting kan een goed opgeleide en goed communicerende huisarts de rol die ik destijds vervulde grotendeels overnemen. Generalisten moeten we koesteren. Met de inzet van diverse soorten ‘ondersteuners’ kan ook de preventie meer aandacht krijgen. Specialistische zorg zou meer gebaat zijn met outputfinanciering en selectief moeten worden ingezet. Haalbaar?