Twitterkerk

Vandaag luisterend naar de radio, hoor ik dat in Syrië, de moskee meer is geworden dan een gebedshuis. Of je daar blij mee moet zijn?  Het bericht bracht mij wel terug naar onze Nederlandse werkelijkheid…en een eerder bericht van een jaar geleden.

——————————————————————————————————————————-

Bericht van 14 juni 2010

De uitspraak van een predikant gisteren heeft mij getroffen.

De voorganger stelt: de kerk is misschien nog wel de laatste vorm van gemeenschap

….in onze maatschappij waar jong en oud, maar ook leven en dood bij elkaar komen”. Het vormt tevens een aanloop naar de mededeling over een geboorte en overlijden.Zo heb ik er nog niet eerder tegen aan gekeken!

Gezang 328

Here Jezus,om uw woord zijn wij hier bijeengekomen.Laat in ’t hart dat naar U hoort uw genade binnenstromen.Heilig ons, dat wij U geven hart en ziel en heel ons leven.
Ons gevoel en ons verstand, zijn, o Heer, zo zonder klaarheid, als uw Geest de nacht niet bant, ons niet stelt in ’t licht der waarheid.t Goede denken, doen en dichten moet Gij zelf in ons verrichten.O Gij glans der heerlijkheid, licht uit licht, uit God geboren, maak ons voor uw heil bereid, open hart en mond en oren, dat ons bidden en ons zingen tot de hemel door mag dringen.
Liedboek voor de Kerken 1973

 

Kerkbalans 1980     Fondsenwerving

Toeval of niet, in het blad VOLZIN (11 juni 2010) staat een artikel (26-29) onder de titel “Twitterende Dominees” . Het klink een beetje als een pas ontdekte vogelsoort, maar het gaat wel degelijk over religieuze communities volgens het web 2.0 principe. Op 26 september is er voor de tweede maal een multireligieuze twitterdienst. Gelukkig wordt ook gesteld (Ds.Lex Boot): “Samenkomen blijft een essentieel onderdeel van de religieuze beleving”. Dat laatste weten trouwens diegenen die vertrouwd zijn met “teleconferencing’ ook.

 

Slechts een deel van de zintuigen participeert, om maar eens iets te noemen