Samenvatting:
Een ogenschijnlijk zuiver technisch debat over het zogenaamde zondagsbeleid in mijn woonplaats Zwolle, gaat naar mijn overtuiging in wezen over de inrichting van onze democratie. Hoe willen wij samenleven. Voelen ‘grote ketens’ zich betrokken bij misschien wat merkwaardige locale gewoonten of hebben ze daar lak aan? Het voelt ongemakkelijk. Dit staat model voor belangrijke zaken in onze maatschappij. Ik wil hier de EU-discussie noemen.
#myperfectcity
Dit weekend (zaterdag 10 december 2016) ontmoet ik in Zwolle op het Grote Kerkplein student Tim, vrijwilliger bij het Windesheim festival met als thema ‘A perfect World?!’ Zijn onderdeel is een activiteit met de ambitieuze titel #myperfectcity. Hierbij aandacht voor innovatieve producten (zoals een lokaal ontworpen kunststoffiets) en oplossingen voor ‘een klimaatactieve en gastvrije stad’, zo staat het in de Festivalflyer. Op de achterzijde van diezelfde flyer de namen van partners van het festival zoals de gemeente Zwolle, opleidingen als Landstede en Cibap, Amnesty International, maar ook MKB-bedrijven. Het zet mij aan het denken. Zondag is het plein weer helemaal leeg (zondagsrust).
Grote Kerkplein
Ook vestigingsmanager Sandra Schouten van Ikea Zwolle is niet te spreken over de verschillende indelingen qua koopzondagen. „Dit is voor de consument natuurlijk volledig onduidelijk”, zegt Schouten. (Bron: de Stentor)
A perfect World?! Dwangsommen dreigen
Inderdaad met nadrukkelijk vraagteken en uitroepteken. Want perfect is de wereld niet. Thuis lees ik de krant. Lokaal in Zwolle woedt een debat over het zondagsbeleid. Breed uitgemeten in de lokale krant de Stentor. De grote namen (ketens) als IKEA en Kruidvat leggen zich niet neer bij een democratisch tot stand gekomen compromis om het zondagsbeleid wat op te rekken. Via de media wordt dit de suggestie gewekt dat dit nu verwarrend is en dat een stille zondag een soort verloren zondag is. Het zondagsbeleid moet weer op de schop volgens de actievoerders. Alles open naar keuze. Deze bedrijven willen mogelijk zelfs een dwangsom riskeren, nu de gemeente Zwolle heeft aangekondigd om wel degelijk te gaan handhaven. Er zijn natuurlijk ook heel andere geluiden van kleine middenstanders. Die worden minder goed gehoord als we niet oppassen.
Balans
Deze discussie gaat natuurlijk over veel meer dan een zondagsbeleid. Het door de gemeente Zwolle gehanteerde beleid is een subtiele balans, die zoveel mogelijk recht doet aan gevoelens die er leven bij burgers. Een balans, een compromis vinden kenmerkt het hart van onze democratie. Vervreemding ontstaat als partijen (in dit geval ook nog eens kapitaalkrachtig en niet wortelend in de regio) burgerlijk ongehoorzaam wil zijn. Lees in het FD (interview Christophe Guilluy), ook van dit weekend, maar eens wat op het spel staat . Niet minder dan het goede leven, onze goede wijze van samenleven. Geld dat nu mogelijk als boete betaald moet worden, kan beter aan een volgende versie van het Windesheimfestival worden besteed. Gemeente Zwolle, houd de poot stijf!!
Ja, als een vis in het water
