Bas Smallenbroek
Reflectie
Red je zelf?
Op de foto lees ik eind mei in Antwerpen het boek dat ik twee maanden eerder op de namiddag van 24 maart 2014 van Bas Smallenbroek krijg. Bas- een imponerende figuur- legt zijn boek haast terloops op de eettafel in onze woonkamer te Zwolle.
ZOO Antwerpen
Maandag
Een week eerder op maandag 19 maart 2014 heeft de voordracht van Bas Smallenbroek in het UMC Utrecht grote indruk gemaakt. Terecht krijgt zijn idee (scholing communicatie via een game “Red je zelf”) grote bijval en erkenning (keurmerk). Ik spreek hem aansluitend hierop aan, schrijf een impressie (zie onder) en maak de bewuste afspraak – een week later- in ons beider woonplaats Zwolle.
Blogpost
Revalidatie
Hoe is idee ontstaan? Het instituut CIR -waar Bas aan verbonden is- houdt zich bezig met revalidatie van werknemers bij chronische pijn en vermoeidheid. Lees het pastelkleurig boekje ‘Het goede gesprek’. Aandacht geven of loslaten, dat is de kwestie! ‘Een goed gesprek staat als een huis’. Daarin trekt Bas de parallel met de ruim 100 jaar oude school tegenover zijn werkkamer in Zwolle. Die heeft ook zo’n fundament. Aanleiding voor het boek is een workshop in november 2013 voor werkgevers. Thema: Kanker en Werk. Hoe voer je dan ‘het goede gesprek’ met medewerkers. Kunnen of durven. Theorie versus praktijk.
Onzekerheid
Onhandigheid, onwetendheid en onkunde spelen daarbij een rol. “Bij die onhandigheid mag je ook onzekerheid optellen”, aldus Bas Smallenbroek (pagina 129). Wat gebeurt bij Kanker? Het eerste ziekte-jaar is de werkomgeving te zorgzaam, in het tweede ziekte-jaar te zakelijk. Pleidooi (pagina 133) is om meteen vanaf de eerste dag beide aspecten ‘zorgzaam en zakelijk’ te benoemen. In wat Bas “het goede gesprek” noemt. Hoe toets je dit? Gevoel van veiligheid groeit. “Mijn moeder zei altijd dat communicatie niets anders is dan zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten “.
Reflectie
Had ik het boek eerder moeten lezen? Ik krijg het immers al bij de tweede ontmoeting (hier thuis). Bij onze derde ontmoeting op maandag 28 april 2014 13.00 uur is Bas niet fit. Ik benoem tegenover hem dat het ongebruikelijk is dat een “longontsteking” (daarover spreekt hij zelf) nog zo weinig reageert na 5 dagen antibiotica. Het flitst door mij heen dat het haast een cardiaal probleem (hartfalen?) lijkt. Maar Bas is gelukkig in medische handen! Immers diezelfde middag krijgt hij de uitslag van hulponderzoek (lab en foto). De volgende ochtend stuur ik een bezorgde mail en krijg daarop een inhoudelijke reactie in telegramstijl. Heb hem sterkte gewenst en mijn hulp aangeboden. Driemaal stuur ik sindsdien een oproep via mail: geen respons. Dat verontrust mij in stijgende mate!
Maandagochtend 12 mei 2014 ga ik op Twitter zoeken op #bassmallenbroek”. Ik lees:
Rust zacht, Bas Smallenbroek! Ik ga je missen. En aan je denken elke keer als ik Alsof zing. pic.twitter.com/vjHfQ6b5l2
— Karin Giphart (@karingiphart) 12 mei 2014
Keihard
Mijn bange vermoedens worden waarheid. Bas is diezelfde ochtend van 12 mei 2014 overleden in het ziekenhuis, zo vertelt Karin mij via de telefoon. Het ziekenhuis waar hij al enige tijd blijkt te zijn opgenomen. ‘Red Je Zelf’en ‘Het Goede gesprek’ krijgen een andere lading. In hoeverre is Bas zelf voldoende aan bod gekomen?