Website:
https://arolsen-archives.org/en/search-explore/search-online-archive/
Diabetesverpleegkundigen mogen zelfstandig – onder bepaalde voorwaarden – bloedglucoseregulerende medicatie gaan voorschrijven. Anita Faber, voorzitter van de beroepsorganisatie voor diabeteszorgverleners EADV, is verheugd dat na vele jaren overleg de voorschrijfbevoegdheid van diabetesverpleegkundigen nu eindelijk in werking kan treden: “Dankzij de nieuwe wet komt er nu een einde aan een wat ‘krampachtige’ werksituatie.”
De nieuwe regeling is gepubliceerd in de Staatscourant van 2 december 2013, waarmee een jarenlange procedure is afgerond. EADV vervulde hierin een belangrijke rol om de belangen van haar diabetesverpleegkundigen te behartigen. “Veel dank aan mijn voorgangster Nicole La Croix, die de afgelopen jaren als EADV-voorzitter intensief betrokken was bij het overleg om de voorschrijfbevoegdheid van diabetesverpleegkundigen mogelijk te maken”, zegt Anita Faber. In maart 2011 had de Tweede Kamer al groen licht gegeven voor wijziging van de Geneesmiddelenwet en de Wet BIG. In november van datzelfde jaar ging ook de Eerste Kamer akkoord, maar het wachten was nog op een ministeriële regeling om de voorschrijfbevoegdheid concreet te maken.
Al lange tijd is het in de praktijk geaccepteerd dat diabetesverpleegkundigen zelfstandig besluiten nemen bij de behandeling met bloedglucoseregulerende medicatie (insuline of tabletten). Het betreft de keuze voor een bepaald soort geneesmiddel, het aanpassen van de dosering en het stoppen daarmee. Tot op heden mochten diabetesverpleegkundigen dat formeel niet zelfstandig doen. Op ieder recept voor medicatie moest ook een handtekening van de arts.
“Door de diabetesverpleegkundige aan te wijzen als ‘voorschrijfbevoegde’ wordt recht gedaan aan de zelfstandige rol die hij/zij heeft in het kader van de taakherschikking. Nu er een wettelijk kader is, kan ook worden gewaarborgd dat diabetesverpleegkundigen die van deze bevoegdheid gebruik maken, allen aan dezelfde voorwaarden voldoen. Dit draagt bij aan de uniformiteit en de kwaliteit van de diabeteszorg,” aldus Anita Faber.
“Diabetesverpleegkundigen die straks gebruik willen maken van hun recht om bloedglucoseregulerende medicatie voor te schrijven, moeten een module farmacotherapie gevolgd hebben aan een door de Minister van VWS erkende hogeschool. Veel collega’s hebben deze module al met succes afgerond”, aldus Anita Faber. In de nieuwe Wet BIG is beschreven dat bepaalde verpleegkundigen medicijnen mogen gaan voorschrijven, maar onder duidelijke voorwaarden. Zo moet de diagnose van de aandoening worden vastgesteld door een arts en moeten medische protocollen en standaarden worden gevolgd. De diabetesverpleegkundige die bloedglucoseregulerende medicatie wil voorschrijven, moet als zodanig zijn geregistreerd in het BIG-register en minimaal achttien uur per week werken in de zorg voor diabetespatiënten.
Compliance
Therapietrouw
De toekomst of niet? Een behandelaar die medicatie voorschrijft voor een chronische aandoening. Die vervolgens na een gesprek in de spreekkamer tot de conclusie komt dat ondersteuning/ monitoring bij deze patient beslist wenselijk is. Maatwerk (Tailoring) dus. De behandelaar schrijft daartoe een ander recept voor de apotheek: verzoek om technische ondersteuning. Zie een (hypothetisch) voorbeeld van zo’n recept… Wat heeft dat te betekenen?
Vlees noch vis? Volgens de huidige regelgeving nog wel…Technische ondersteuning via een ‘slim pillendoosje’ in combinatie met -op indicatie- (text?)messaging houdt de patient ‘bij de les’. De voorgeschreven geneesmiddelen mogen immers niet vergeten worden! De behandelaar kan dat ook volgen (internet) en bij de eerstvolgende controle ter sprake brengen (of al eerder via telefoon, mail of beeldverbinding). Het kan de zorg een boost geven. Apothekers zouden dit kunnen oppakken nu zij steeds meer op ‘uitkomsten’ afgerekend kunnen en willen worden. Achmea neemt daarin het voortouw. Patienten uit een brede categorie van aandoeningen zouden hier baat bij kunnen hebben. Dat hoeft niet beperkt te blijven tot epilepsie, diabetes, astma en copd of hartfalen…
De titel is maar een woordgrapje. Bovendien lukt het (althans mij) met geen mogelijkheid om de website boel.com te achterhalen (en deze is wel ‘bezet’). Nee, de aanleiding vormt dit bericht:
Het assortiment wordt uitgebreid. En stevig ook. Er komt een boel bij. Men spreekt over 30.000 producten. Directeur Michel Schaeffer is ervan overtuigd dat zijn bedrijf BOL.com marktleider wordt op het gebied van drogisterij en parfumerie. Gestreefd wordt naar een top vijf positie binnen een paar jaar. De dienst “Mooi en Gezond” mikt op drempelverlaging voor de klant. Receptvrije geneesmiddelen zijn vanaf half september te verkrijgen. De bijsluiter kan worden gedownload. Ook mogen bestaande partijen dit kanaal inzetten. Aldus de berichtgeving in METRO. De groei van BOL.com weerspiegelt zich ook in onderstaande (staaf)grafiek, waarin de vermelding in de social media per maand is weergegeven. Deze is verdubbeld in een jaar tijd!
Bol.com op social media (bron: Finhcline Enterprise)
Bij de drogisterijketens wordt gevraagd of de klant nog een toelichting wil bij de aankoop van een zelfzorgmiddel. Of dat altijd adequaat toegaat kun je je afvragen. Hoe dan ook wordt een vorm van zorgplicht ervaren. Bij BOL ligt de verantwoordelijkheid geheel bij de klant, die zelf initiatief moet nemen. Akkoord, er is een folder beschikbaar. Zal de service hiertoe beperkt blijven of wordt de dienstverlening juist uitgebreid. Want dat is ook een optie, zeker als men (medische) hulpmiddelen zou opnemen in het assortiment. De sky is the limit? Opmerkelijk is dat er een grote afstand ontstaat tot de geneesmiddelen die wel op recept worden verkregen. Het verschil zit soms uitsluitend in de indicatiestelling en de ‘aanspraak’ op vergoeding. Denk eens aan de maagzuurblokkers. OnLine Farmacie heeft het niet makkelijk. Neemt BOL straks die hele BOEL ook over?
