De SKGZ (Stichting klachten en geschillen zorgverzekeringen) verzorgt op dinsdag 15 juni 2010 in Utrecht een druk bezocht

Congres “Europa en de Nederlandse Zorgverzekering”

Dagvoorzitter Wout Dekker (ZN) vertoont een in Apeldoorn opgenomen filmpje waarin blijkt dat voorbijgangers het “buitenland ” associëren met vakantie en reisverzekering. Toch meldt directeur Kees van Kranenborg (SKGZ) dat er wel degelijk iets verandert. De SKGZ constateert in drie jaar een verdubbeling van het aantal geschillen over “buitenlandzorg”.

SKGZ Congres 2010 @dutchbuttonworks.com

Zorg als dienst

Prof Sauter (NZA) beschrijft de ontwikkelingen sinds het gedenkwaardige arrest Kohl-Decker (1998) en de diverse opvolgers. Ondubbelzinnig staat sindsdien vast dat ” zorg een dienst ” is. In de EU bestaat een vrij verkeer van diensten. Dat heeft geleid tot een volledige liberalisering van de extramurale zorg. De intramurale sector kon daarbij nog ontzien worden, zelfs toen er destijds wachttijden waren. Het gaat overigens nog steeds om minder dan 1% van het economisch verkeer. Deze duale aanpak is moeilijk houdbaar. De ervaring is dat binnen de EU negatieve integratie soms ineens plaats kan maken voor een positieve integratie. Er ontstaat dan ruimte voor “codificatie “. Opmerkelijk is hoe de rationalisatie een groot effect op de nationale systemen heeft!

Toename mobiliteit

Paul Schnabel (Sociaal Cultureel Planbureau) schetst hoezeer de mobiliteit van de Nederlander is toegenomen de afgelopen decennia. Nadat er al eens eerder incidenteel sprake was van “zorgtoerisme’ als de Hartluchtbrug naar Houston, zit er thans echt de vaart in. Zorgverzekeraars als CZ zijn daarbij richtinggevend en niet alleen maar in de traditionele grensgebieden. Schnabel stelt wel dat -hoewel veel lijkt te kunnen- het toch zaak is om eerst de eigen zorgverzekeraar te raadplegen. De werkelijkheid blijkt weerbarstig! Na de pauze schildert  Yves Jorens (Gent) de huidige verwarring. Hij betoogt dat het Hof van Justitie wel een ruime beoordelingsmarge laat aan individuele lidstaten. Bij “sociale activiteiten” is het mededingingsrecht niet van toepassing.Het solidariteitsprincipe en een gelijke toegang tot de zorg kunnen via die benadering behouden worden (casus Ierland). Het zou overigens mooi zijn als (vergelijkbaar met het landbouwbeleid) een Europees Gezondheidsbeleid tot stand komt. Die behoefte is er, maar helaas ontbreekt de interesse. Tot slot verzorgt cabaretier Vincent Bijlo aan de piano een hoogstpersoonlijke visie op het boeiende congres.