Het is vandaag de 13e. De ochtendkrant
Myopie (bijziendheid)
Een tweetal berichten die zo op het oog (!) niets met elkaar te maken hebben, maar toch ook weer wel.
Bijziendheid (myopie) is van een ongemak gepromoveerd tot een serieuze aandoening met een mogelijke genetische basis.Wat niet, kun je langzamerhand gaan denken!
U weet het, myopie komt aan het licht als je als scholier moeite hebt om het schoolbord te lezen (althans zo is het bij de auteur gegaan).Op de radio wordt al gespeculeerd over vroege interventie mogelijkheden.Nu weet ik ook wel dat er een categorie is die door myopie (soms meer dan -10 Dioptrie) ernstig wordt gehinderd.In het NTvG (Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde) levert de (zoek)term myopie 97 hits op.
Dyslexie
Dyslexie is natuurlijk een ander verhaal, maar het heeft wel iets met lezen te maken. Ook hier kun je niet meer zeggen dat het een ongemak is. De loopbaan tot praktiserend arts wordt mogelijk afgesneden volgens dit bericht. De term dyslexie geeft 46 hits in het NTvG. Het commentaar van Peter de Leeuw zal geinspireerd zijn door een publicatie van de voorzitter van de Examencommissie in datzelfde NTvG.
Dyslexie en Geneeskunde (Stentor 13 september 2010)
Desondanks Kinderchirurg
Toch eindigt dit weer mooi met een ingezonden reactie in het NTvG n.a.v. de publicatie van de Examencommissie:
Ik heb een collega -hij is inmiddels gepensioneerd- die geen kans zag om ingeschreven worden bij een van de Amerikaanse medical schools. Teneinde raad besloten zijn ouders dat hij maar loodgieter moest worden. Maar hij was een buitengewoon goed worstelaar en bij Brown University was hieraan behoefte voor de interuniversitaire tournooien. Zo werd hij toch nog student aan deze universiteit. Hier werd ontdekt dat hij dyslectisch was. Er werd rekening mee gehouden tijdens het vervolg van zijn studie; hij werd arts, chirurg en uiteindelijk een van de meest succesvolle, wetenschappelijk zeer productieve en gecompassioneerde kinderchirurgen van zijn tijd.
In plaats van dyslectische jonge mensen uit te sluiten van de artsenstudie, zoals de heer Bast adviseert, zou het beter zijn om de begeleiding voor dyslectische studenten bij de studie geneeskunde te intensiveren, goede toekomstperspectieven voor hen te creëren waarbij de veilige beoefening van de geneeskunde ook door hen mogelijk wordt. Er staat nogal wat op het spel: namelijk de toekomst van vaak hoogbegaafde jonge mensen, die dokter willen worden.