Prof.dr. Marjolein Drent MD

MD: Gepassioneerd Longarts

Collega’s noemen haar ‘de Sherlock Holmes’

Intersititiele aandoeningen; ild care centrum; Sarcoidose Kenniscentrum

Op de cover van magazine De Specialist van juni 2012 kijkt Marjolein vrolijk in de camera. De publiciteit heeft haar veel goodwill opgeleverd, ook door haar innovatieve aanpak (eHealth). In het binnenblad komt Marjolein  uitvoerig aan het woord. Daar wordt duidelijk hoe de belangstelling voor Longgeneeskunde en meer in het bijzonder interstitiele Longaandoeningen (ILD) en sarcoidose is ontstaan. Maar ook hoe zij vanuit Maastricht (opheffing Kenniscentrum Sarcoidose) naar het ZGV, Ziekenhuis Gelderse Vallei (Ede), kon overstappen. Dit mede dank zij de gewaardeerde support van de OMS  (Orde van Medisch Specialisten), zoals zij toelicht. In een eerdere fase heb ik via deze kolommen daaraan aandacht geschonken. Nu een kwartaal na de publicatie krijg ik op 12 september 2012 de gelegenheid Marjolein te ontmoeten in haar nieuwe werkomgeving te Ede. Ja, ze heeft nu de zaken aardig op orde.

Marjolein Drent in ZGV

Patient centraal

In haar nieuwe werkomgeving ondervindt Marjolein veel medewerking op de verschillende niveaus van de organisatie van ZGV. De patienten hebben haar inmiddels ook weer weten te vinden. Zowel vanuit de ziekenhuisregio, als ver daarbuiten. Het mooie is, dat zij alweer kan beschikken over een locaal multidisciplinair team van enthousiaste medewerkers. Sarcoidose is immers een systeemziekte, waarbij bijvoorbeeld ook ogen, skelet  of huid mee kunnen doen. Daarnaast heeft Marjolein Drent een landelijk, maar ook internationaal netwerk. Frequent wordt zij geconsulteerd (dokter-dokter) waarbij zij en haar team het dossier herbeoordeelt( waaronder HRCT’s en Pet-scans) de hulpvraag zorgvuldig inventariseert. Vervolgens wordt een advies uitgebracht. Het team fungeert als adviseur en coach, het team neemt de patient niet over.
Lang niet altijd hoeft de patient daarvoor naar Ede te komen. Het bespaart tijd, doublures en ….geld.

Casus

Een patient elders staat op de wachtlijst voor een knieprothese. Hij heeft sarcoidose met skeletlokcalisaties. Via een herbeoordeling komt de patient in contact met het ild care team ZGV. Na uitvoerige bespreking van alle gegevens ontraadt het team de ingreep.De prothese zou problemen kunnen veroorzaken met als resultaat mogelijke invaliditeit. Er wordt medicamenteuze behandeling geadviseerd (Methotrexaat) waarmee in korte tijd al een grote verbetering is bereikt.

Wat nu?

Volgens Marjolein Drent is er geen plaats voor een dergelijke coachfunctie in de reguliere financiering (DOT). Ja, het ziekenhuis (ZGV) is zo vriendelijk een deel van het budget te bestemmen voor het ild care team. Maar een declaratie voor de geinvesteerde tijd (diagnostiek 0f behandeling) (zeg maar een DBC- Diagnose Behandel Combinatie- openen) mag niet want de patient is helemaal niet fysiek op het spreekuur geweest! Dat is niet eindeloos vol te houden! Het liefst zou Marjolein Drent zien dat er gewoon een uurtarief voor haar (en ook voor betrokken teamleden) in rekening kan worden gebracht. Een voledige DOT of DBC is helemaal niet nodig namelijk.

Oproep

Een oproep voor beleidsmakers om hier op in te spelen. Hier is winst te behalen!!! Gezondheidswinst, maatschappelijke winst (patient hoeft niet van hot naar her, houdt de eigen hoofdbehandelaar) en economische winst. Bovendien blijven de dokters verantwoordelijk voor de behandeling van hun eigen patienten en daarmee kunnen we ook nog eens profiteren van het verhogen van kennisniveau in brede zin. In genoemde casus loopt de winst fictief in de tienduizenden Euro’s (invaliditeit)…. Echter dergelijke bezuinigingen worden niet zichtbaar en zijn lastig hard te maken. Verder is dit in lijn met de gewenste concentratie van expertise  zoals door de overheid (en de EU) wordt verlangd. Maar wel concentratie ‘nieuwe stijl’ met fenomenen als Skype, email, teleradiologie, eHealth enzovoorts. Mijn trouwe volgers weten waar ik op doel.