Boer met kiespijn…

Taakdelegatie

Tandheelkunde

Doorgeschoten?

Gisteravond 10 mei 2010 een Televisie uitzending van RADAR, het consumentenprogramma. Over het algemeen uitstekende en gebalanceerde informatie. Deze keer gaat het over de Tandheelkunde en aanverwanten. De taakdelegatie blijkt wel heel erg ver te zijn doorgevoerd. Is de medewerker nog wel bevoegd en bekwaam? Rekeningen zijn weinig transparant, maar gepeperd. De maximale bedragen worden gedeclareerd, terwijl in feite veel werkzaamheden door lager betaalde medewerkers worden verricht. Nut en noodzaak van behandelingen staan ook ter discussie. De schaalvergroting versterkt dit alles. Is blind vertrouwen nog wel afdoende? Welke partijen zijn hiervoor verantwoordelijk? Het lijkt beslist onvoldoende afgedekt. Het wordt een “poor show”. Iedereen kijkt als “een boer met kiespijn”.

Complex

Omdat delen van de tandheelkundige zorg stilletjes uit het verzekeringspakket zijn verdwenen, wordt het dubbel ingewikkeld. De Inspectie (IGZ) is onvoldoende toegerust om daadwerkelijk hierop te controleren (kijkt immers ook naar bodemkwaliteit). De Zorgverzekeraar brandt zich hier ook niet graag aan. De Consumentenbond hoopt op betere tijden. De Politiek heeft het over betere wetgeving (wat nog jaren gaat duren). De koepelorganisatie van tandartsen (NMT) spreekt alleen over ongewenste effecten van bezuinigingswoede van de overheid. Niet erg overtuigend (de slager die het eigen vlees keurt).

Laks

De patiënt/cliënt wordt in de steek gelaten en heeft het nakijken. Een gelijkwaardige discussie met de eigen tandarts is een vrome wens.
Wat kan volgens mij wel gebeuren op korte termijn? De Economische controledienst zou hier mogelijk een rol kunnen spelen. Zorgverzekeraars dienen meer werk te maken van formele en materiële controle. Door het Benchmarken van databestanden ontstaat inzicht over ‘uitbijters’, die nader onder de loep dienen te worden genomen (is die kennis er?). Toezichthouders in de zorgsector zouden hier ook geïnteresseerd in moeten zijn, want duidelijk is dat zowel de kwaliteit als kosten in het geding zijn.
De indruk bestaat dat de Tandheelkunde een ondergeschoven kindje is, vergeleken met de ziekenhuissector waar grotere bedragen omgaan.