Regio staat centraal
Economie in het nieuws
Paul van der Cingel
“Ik beweeg mij op het terrein tussen economie en journalistiek’, aldus Paul van der Cingel. In het dagelijks leven heeft hij te maken met studenten Journalistiek aan de Hogeschool Windesheim (Zwolle/Lelystad) die het vak Economie volgen. Daarbij kan hij teruggrijpen op het door hem geschreven handboek “Economie in het Nieuws”(met inmiddels een Internationale variant). Steeds meer is Paul er achtergekomen dat economische en andere data binnen bereik van de journalist zijn gekomen. De journalist, die steeds meer actief in de regio wil zijn. Waarom vindt diezelfde journalist deze data niet en bereiken deze dus niet de media? Een handreiking!
Paul van der Cingel: Workshop journalisten (Antwerpen, november 2012)
 |
Gat in de markt
Paul van der Cingel ziet tal van mogelijkheden. Inmiddels is er dan via Crowdfunding het digitaal Magazine “Economie in het nieuws | nieuwsbrief” gelanceerd. Voor een bedrag van 2 Euro (inclusief transactiekosten) krijgt de journalist (of andere geïnteresseerde) inzicht en toegang tot databestanden in de eigen regio. Wat brengt de 1e uitgave (5 pagina’s) ? “Kledinginzamelaars moeten gemeenten betalen”, “Lokaal onderzoek naar bestemming geld uit Brussel” en “Uitleg Gemeentefinanciën”. De opzet is een tweewekelijkse editie, waarin ook aandacht zal worden geschonken aan ‘best practices’, goede voorbeelden. De journalistiek zal hierdoor aan kwaliteit winnen, naar de overtuiging van Paul van der Cingel.
Inmiddels – een jaar na dato- een fraai nieuw platform:
http://www.researchvoorderegio.nl/
Waar is de wil om te verdiepen verdwenen? Ik betwijfel of dat altijd alleen op managementniveau is gebeurd. Ik denk dat ook onder de ‘echte’ journalisten regelmatig professionele nieuwsjagers zitten die nu.nl willen verslaan dan wel bijhouden. Zij zitten niet op verdieping te wachten. Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich vast ook wel journalisten die zich voortdurend gemanipuleerd weten door hun collega’s van de afdeling Sales. In het midden van het spectrum staat dan de archetypische reporter die wij als buitenstaanders voor ogen hebben. Een bespreking van dat journalistenspectrum vind je in Rob Wijnberg zojuist verschenen boek ‘De nieuwsfabriek’.
In een journalistiek werkveld dat lang gedomineerd is door snelheidsdrang en commerciele druk, is Wijnbergs (en ook een beetje mijn) pleidooi vergelijkbaar met ‘slow cooking’. Een soort slow journalism, met aandacht voor diepgang. Media-onderzoeker Leon de Wolff gaf daar ooit een prachtige definitie van: ‘diepgang is recht doen aan de complexiteit van een onderwerp’.
Dank je Paul. Prachtige uitdrukking, pancake:-). Ik gebruik zelf nog wel eens ‘information overload’ maar pancake heeft nog weer een andere diepgang!
Je schrijft dat bij veel media de wil om te verdiepen is verdwenen etc. Je bedoeld dan het management? Is het niet zo dat journalisten wel diepgang willen/beogen, maar dat ze gebonden door tijdsdruk en reorganisaties zijn veroordeeld tot het snel schrijven van een stukje.
Ik ben zelf afgestudeerd als economisch geograaf. Het werd ons met de paplepel ingegoten dat vragen waardevrij moeten zijn en dat aan elk artikel goed (statistisch) onderzoek ten grondslag moet liggen.
Het lijkt mij voor een groot aantal journalisten werkzaam voor een regionale krant, heel lastig om niet in conflict te komen met waar je eigenlijk voor zou willen staan: kwaliteit en degelijk onderzoek.
Als jouw initiatief drempels slecht, waardoor er ondanks de snelheid waarin moet worden geschreven, weer een kwaliteitsslag kan worden gemaakt, dat zou natuurlijk prachtig zijn.
Een heldere reactie, Sonja!
Journalisten vinden veel van die openbare data niet omdat simpelweg de hoeveelheid informatie die hen overspoelt gigantisch is. Die informatiegolf groeit deels organisch door de datagroei op het internet. Deels is de groei ook te danken aan het leger van professionele p.r.- en voorlichtingsprofessionals die persberichten de wereld in slingeren. Verpletterd door de informatiegolf word je ‘pancake people’ (Neil Postman): wel in de breedte, maar niet meer met diepgang.
Naast dit probleem van het toenemende aanbod is er een probleem aan de vraagkant. Je veronderstelt dat journalisten zich graag zouden verdiepen in schurende en krakende economische issues. Maar bij veel media is de wil om te verdiepen soms verdwenen door voortdurende reorganisaties en saneringen en zo de wil er nog is, dan ontbreekt vaak de menskracht door diezelfde reorganisaties.
En de gespecialiseerde redacteur? Die is er nog wel, maar alleen bij toppers als het Financieele Dagblad en NRC. Het is niet voor niets dat Nieuwsuur en het Journaal FD-redacteuren voor de camera halen als er iets moeilijks te duiden is.
Kortom: de meeste journalisten vinden economie relevant, maar vinden ook om uiteenlopende redenen dat zijzelf niet de aangewezen persoon zijn om verhalen met een economisch tintje te maken.
Mijn initiatief poogt zoveel mogelijk mediaprofessionals economische verhalen te laten maken door zoveel mogelijk ‘drempels’ te slechten. Ik ben ervan overtuigd dat met een klein duwtje in de rug op lokaal en regionaal niveau een grote kwaliteitsslag is te maken.
Het gaat hier om openbare economische data? Het verbaast me dat journalisten die dan niet kunnen vinden. Ik zou juist denken dat in dit tijdgewricht waarin rondom het onderwerp economie van alles kraakt en schuurt journalisten zich juist graag in dit soort issues verdiepen en daardoor ook wel de relevante data boven water weten te krijgen.
Of ligt er een heel ander probleem aan ten grondslag. Dat alles wat met het onderwerp economie heeft te maken door velen als te complex wordt ervaren, waardoor dergelijke onderwerpen niet voldoende worden uitgediept? Maar dan nog begrijp ik het nog niet helemaal, je hebt als journalist toch een specialisatie?