Volkskrant 9 augustus 2012
Tena beoordeelt incontinente patient (pag.1)
Met strak broekje lekt luier minder (pagina 6)
Even schrikken van de Volkskrant. Is dit rantsoenering? Doelmatigheidsbevordering? Zorgplicht? Nieuwsgierigheid? Bezuiniging? Allemaal een beetje ? Geachte lezer: dit is de wereld van datamining. Een beetje Wikileaks (what’s in a name) met dien verstande dat u als klant zelf de data aanlevert door uw gesprek, bestelling of aanvraag. Dus lekkage van een wat vriendelijker karakter.
Mijn Bestellingsverleden
Nespresso
Afzonderlijke gegevens worden tot ‘big data’ samengebracht, waaruit gebruikersprofielen te voorschijn komen. Als u via Internet bij Nespresso geregeld een lading cupjes koffie bestelt kan het volgende gebeuren. Uw koffiemachine vertoont kuren en u belt de helpdesk. Kijk dan niet gek op als de medewerker u verwijtend zegt dat u het apparaat dan ook maar had moeten ontkalken. Uw laatste bestelling van ontkalkingsmiddel dateert al van x maanden geleden.Ziet u trouwens (vergroten? Dubbelklik!) dat uw columnist wel braaf ‘recycling bags’ bestelt. En wat vindt u van de selectie en het tijdsinterval? Zijn we stevige koffiedrinkers of niet? Ja, rond de jaarwisseling 2o10/2011 is het even hard gegaan..
Operatie bespreken
Dat is het slim gebruiken van gegevens. Gaan we terug naar de zorgsector: het kan heilzaam zijn als de behandelaar over gegaggregeerde gegevens kan beschikken die inzicht geven. Dat kan een bijgehouden dagboek zijn, maar binnen de eHealth zie je ook andere ontwikkelingen (digitale aanvalskalender bij epilepsie). Patienten zouden er op moeten aandringen dat zorgaanbieders deze gegevens gebruiken. Een overmatig gebruik van incontinietieluiers kan betekenen dat de patient misschien wel meer gebaat is met een operatieve ingreep! Gaat het om rantsoenering of bezuinigen dan wordt het een ander verhaal. Dan komen andere stakeholders in beeld en dat houdt beslist risico’s in.
Tena stopt met deze aanpak. We moeten wel opletten dat we het kind niet met het badwater weggooien. Analyse in vertrouwde handen is waardevol, zeker als we de richting gaan die Klink c.s. (Booz & Co) willen, want dan gaat het om kwaliteit van de zorgverlening.
Inmiddels heeft Tena de televisie en de minister weten te bereiken.
Tenax (Latijn) = vasthoudend. Dat geldt nu ook voor data?!
Wat de reactie van de FBA betreft. De laatste alinea had beter bovenaan kunnen staan. De apothekers willen immers als zorgaanbieders te boek staan? Bovendien mis ik daarin het directe belang van de patient (passende zorg kan soms bekkenbodemtherapie zijn). Het gaat nu vooral over geld. Zeker ook belangrijk, maar secundair in deze discussie. De apothekers moeten dit niet uit handen willen geven…
Persbericht
Amsterdam, 9 augustus 2012
Wie draagt het verzekeringsrisico?
Apothekers willen niets liever dan dat zij hun patiënten het benodigde incontinentiemateriaal (luiers) gewoon uit de apotheek kunnen leveren. Het contract dat Achmea aan de apothekers heeft opgelegd, zorgt ervoor dat de apotheek een grote kans maakt op verlies bij de levering van het incontinentiemateriaal. Dit omdat er in de dagvergoeding een taakstelling is opgenomen om te komen tot een besparing van de zorgkosten. Deze besparing betreft zowel het aantal als het comfort van het materiaal. De apotheker komt zo knel te zitten tussen de levering van luiers aan de patiënten en de vergoeding die hij daarvoor krijgt van Achmea. Gezien de financiële positie van de apotheken is dit risico niet voor iedereen te dragen en een aantal heeft daarom besloten de levering van het incontinentiemateriaal uit te besteden aan een derde partij. Een derde partij kan door haar omvang dit financiële risico wel dragen. Hierbij mag echter niet de bescherming van de privacy van de patiënt in het geding komen.
Het FBA hoopt dat de publiciteit over Tena en het contract van Achmea zal leiden tot het juiste onderwerp in de politieke discussie: “Wie draagt het verzekeringsrisico? De zorgverzekeraar, de zorgverlener of de zorgconsument?”
Plus hoe te komen tot zinvolle besparingen op de zorgkosten. Is bijvoorbeeld preventie door het aanbieden van bekkenbodemtherapie in een aantal gevallen niet beter dan het verstrekken van een luier?