Specialist
Nurse Practitioner
Straks: de Zorgrobot?
Het hoofdbehandelaarschap is altijd een heikel onderwerp geweest en zal dat ook wel blijven. In een grijs verleden bepaalde bij de ziekenhuisopname de naam van de opnemend specialist op het ponsplaatje wie in “de lead’ was. Dat betekende wel dat bij verplaatsing van de Interne naar de Chirurgische afdeling voor een operatie het ponsplaatje veranderde. Ook de financiering werd hier aan gekoppeld. Natuurlijk waren er vaak meerdere specialisten bij een behandeling betrokken. De praktijk was wel weerbarstig. Zo heb ik ooit (terecht) het verwijt gekregen dat ik als mede-behandelaar niet had mogen volstaan met het plaatsen van herhaaldelijk oproepen in het dossier, maar actief de hoofdbehandelaar had moeten aanspreken. Dat in een situatie waarbij bleek dat neurologische uitval berustte op een kwaadaardige aandoening. Ook thans staat de hoofdbehandelaar weer volop in de schijnwerpers.De getallen wijzen het uit:
Finchline
Oorzaak
Als we kijken naar de toegenomen aandacht voor het thema, dan zien we op detailniveau dat het vooral gaat om Tuchtzaken en de nasleep van het omvallen van Europsyche. Naast de klassieke discussie welke specialist nu hoofd- of medebehandelaar is, komt er steeds meer bij. Immers de komst van een hele stoet aan paramedici (nieuwe beroepen) maakt dat het allemaal veel minder helder wordt. Het sentiment rond ‘Hoofdbehandelaar’is het laatste kwartaal dan ook uiterst negatief.Zie hier:
Advies
Kennelijk is er een voornemen om ‘Hoofdbehandelaar’hernieuwd te definieren en dat wettelijk te verankeren. Een goede zaak. Het lijkt verstandig om hierbij ook met de snelle introductie van eHealth rekening te houden. Maar ook de komst van de zorgrobot is aanstaande. Zie hieronder de zoekresultaten. Dat heeft enorme impact zoals ik eerder beschreef.
DBC onderhoud hanteert voor de GGZ (registratie) deze definitie:
Het begrip hoofdbehandelaar wordt gehanteerd voor die professionals die (binnen de kaders van de wet BIG) in de instelling of praktijk als bevoegd en bekwaam gezien worden om een diagnose te stellen conform DSM IV, een behandelplan voor de patiënt uitzetten en binnen de instelling/ praktijk eindverantwoordelijk zijn voor het geleverde zorgprofiel van een patiënt. De hoofdbehandelaar kan een DBC typeren en na het afronden van het zorgprofiel (na controle van gegevens) weer sluiten. Daarnaast registreert de hoofdbehandelaar, net als elke andere behandelaar, de activiteiten en verrichtingen die in het kader van de zorgvraag van getypeerde patiënten worden verricht.
Ook in recent Medisch Contact een Tuchtzaak met in de titel ‘ponsplaatje’ …
http://medischcontact.artsennet.nl/tuchtzaken/uit-het-tijdschrift/Tuchtzaak/117505/Ponsplaatje-bepaalt-niet-wie-behandelaar-is.htm
En een patientencoach die de patient leert zelf regie te voeren en om een vast aanspreekpunt te vragen in de behandeling? Bij ouderen zou dat heel goed een geriater kunnen zijn. Een patientencoach helpt ook iemand in het netwerk van de patient te vinden of de patient zelf toe te rusten om al zijn of haar belangen in de gaten te houden.
Ik houd er ernstig rekening mee, dat de rol “hoofdbehandelaar’, die nu nog steeds als een hete aardappel doorgeschoven wordt tussen allerlei betrokkenen in een zorgtraject, ondergebracht gaat worden in een nieuw beroep: “casemanager”. Bij het sluiten van zorgcontracten wordt soms al financiering voor het fenomeen casemanager toegekend!!
Op zich is er niet veel mis met het expliciteren van deze rol, maar verambtelijking/bureaucratie ligt op de loer, vooral wanneer de casemanager geen directe behandelrelatie met de client heeft.