Libie
Vliegen
Als het kalf verdronken is, dempt men de put
Deze uitspraak gaat over de situatie in Libie. Artsen in het geweer! In Nederland hebben we dit beeldende gezegde (als het kalf verdronken is….)
 |
| Bron: Volkskrant |
Aan een No-Fly zone moet ik denken bij bericht :
De Minister “ik wil dat zorgverzekeraars hun taak oppakken”. Of failliet gaan…Individuele zorgverzekeraars hebben naar mijn mening de afgelopen jaren hun inzet laten beinvloeden door de wijze van macro-financiering. Wat had je dan gedacht, zult u verzuchten? Maar dat is dus niet identiek aan doelmatigheid en kwaliteit.
Opdracht
 |
| Bron: Volkskrant |
Inzichten
Overigens had dat ook anders gekund. Het combineren van kale gegevens uit databestanden met medisch-inhoudelijke kennis leverde waardevolle inzichten op. Deze speelden vervolgens beleidsmatig bij verzekeraars hoegenaamd geen rol. Een No-Fly zone. Inhoudelijke kennis van de zorg lijkt wel eens een nadeel in de sector. Reorganisaties en fusies leidden tot het verlies of versnippering van kennis van regio’s of bepaalde expertise. Nu krijgen Zorgverzekeraars ineens een strategische sleutelrol in de kostenbeheersing toegedacht. Zij zullen nu de No-Fly zone in moeten. Met gezonde tegenzin? Betekent dat nu weer externe expertise moet worden ingehuurd? Reorganisaties nodig zijn? En hoe zit het dan met de successen in het Farmaciedossier> kunt u tegenwerpen? Dat heeft volgens mij voordeel gehad van aflopende octrooien, internationalisering, receptregels maar beslist ook goed commercieel onderhandelen, Overigens is er kwalitatief heel veel te verbeteren in de Farmacie: lees hier.
De no fly zone in Libie is het zoveelste bewijs dat je met politiek problemen niet oplost maar alleen maar groter maakt.
Dat geldt al jaren voor de zorg, waar de politiek nog minder van snapt dan de managers in de zorg zelf!
Door een woud aan regels, vaak met tegengestelde bedoelingen en uitkomsten is er een bureaucratische moloch ontstaan die later archeologen de wenkbrauwen zal doen fronsen. Helaas maar waar.
En dat terwijl kostenbeheersing gepaard gaande met significante kwaliteitsverbeteringen makkelijk te realiseren zijn.
Als de zorg een voorbeeld zou nemen aan het bedrijfsleven, met name de automotive, is een kostenbesparing van 15-30% op jaarbasis makkelijk te realiseren.
De problemen die dit vooralsnog verhinderen zitten met name in Den Haag en in de cultuur van het zittende management, voor wie bedrijfskundig management een onontgonnen gebied is.
En zo valt de no-fly zone ineens ook onder Schippers bevoegdheid? Ik denk dat zij haar handen vol genoeg heeft met het loslaten van ‘de markt’. Leuk stukje en dank voor de link!