Diabetes
Glucosesensor
…Opgenomen in het basispakket
Aldus luidt de titel van een bijdrage in het eerste 2011 nummer van Medisch Contact. Om een aantal redenen trekt het artikel (gepast gebruik glucose sensor) in MC mijn aandacht.
Drie aanleidingen
* Een wapenfeit uit het verleden. Als internist ben ik destijds betrokken geweest bij de definiering van gepast gebruik van glucosestrips bij de zelfcontrole van diabetes mellitus. Een vorm van regulering of rantsoenering bleek nodig vanwege wildgroei van gebruik. In samenwerking met de regionale zorgverzekeraar (Groene Land) werd in de negentiger jaren een regeling afgesproken, die landelijk navolging kreeg. Dat werkte goed.
* Tijdens mijn werk bij een zorgverzekeraar ben ik vaak tegen het geschetste probleem aangelopen.Hoe bevorder je medische innovaties? Het kip-of het ei dilemma. Zonder onderzoek geen financiering.Zonder financiering geen onderzoek. Een “voorwaardelijke financiering” lijkt inderdaad een oplossing, waarmee het ondernemersrisico tot redelijke proporties kan worden teruggebracht en voldoende “evidence” kan worden opgebouwd.
* Het toeval wil dat ik als -inmiddels publicist- een jaar geleden een congres over het thema CGM (Continue Glucose Meting) heb bijgewoond en gedocumenteerd. Dat vereiste studie. Ik heb daarover gerapporteerd.
Medisch Contact
Werkgroep CGM
Commentaar
In het artikel in Medisch Contact verwijzen de auteurs (vanuit NDF en CVZ) herhaaldelijk naar de NDF en de NDF protocollen.
Op de NDF (Nederlandse Diabetes Federatie) website staan inderdaad een tweetal documenten. NB. De toevoeging “HOT” betekent dat je je er ook aan kunt branden! Het gaat over RT (Real Time) CGM (Continue Glucose Monitoring. Patienteninformatie en Vergoedingsindicatie.
Toevoeging RT (Real Time) te suggestief
Het artikel in MC gebruikt opmerkelijk genoeg die terminologie niet (bewust of onbewust?).Wikipedia: realtime is een bijwoord van tijd, terwijl real time (los van elkaar geschreven) een zelfstandig naamwoord is dat geen meervoud kent.”Real Time” suggereert dat de gegevens niet alleen worden opgeslagen maar ook leiden tot een feedback/interventie. Glucosestrips dienen van oudsher ook tot realtime aflezing (software) en (eventueel) actie. Bij CGM is dat niet anders. Ongetwijfeld is de achterliggende intelligentie (diabetes management software) in staat een deel van de reactie te formuleren en te alarmeren. Dat is dan nog geen gesloten circuit (closed circuit) maar dat komt er aan.
Medicine 2.0
In Nederland denken we binnen de zorgsector anno 2011 bij Real Time echter aan interactie en communicatie Medicine 2.0. Zeker in combinatie met Monitoring. De gegevens staan “real time’ ( life) ter beschikking van de patient en behandelaar. Vooral de behandelaar wordt daarmee nog meer de ondersteuner van de patient door aanwijzingen te geven.Gevraagd en ongevraagd.
eHealth
De M van CGM duidt ook op monitoring. Tot op welk niveau en door wie? Wie kunnen daar op inspelen. Is dat de bedoeling van stakeholders geweest?Wordt CGM of RT CGM (nieuwe stijl) dadelijk ook vergoed? Betekent dit dat Telezorg/eHealth weer een stapje dichterbij komt via een achterdeur (als basiszorg op indicatie)? Dit is meer dan een semantische kwestie.
Beste Jan Taco.
Inderdaad geeft RT aan dat de gebruiker van de glucose sensor op ieder moment kan kijken hoe hoog de glucose spiegel is. RT-CGM (semantiek of niet) onderscheidt zich van de oude techniek van CGM, met bv. de Medtronic Gold, waar een patiënt drie dagen met een sensor liep die alle glucose concentraties registreerde, maar pas achteraf de waarden uit het apparaat werden tevoorschijn getoverd en in een grafiek omgezet. Die oude apparaten hadden geen display om direct de waarde uit te lezen.
En ja, inmiddels wordt RT-CGM vergoed aan bepaalde groepen patiënten met type 1 diabetes, zoals omschreven in de NDF richtlijnen. In het UMCG kunnen wij in het kader van zorgvernieuwing dit jaar ruim 70 patiënten met een dergelijk systeem helpen. Het congres, waar jij destijds een uitstekend verslag van hebt gemaakt, heeft bijgedragen aan meer kennis op dit gebied. Het was overigens nog een hele tour (zo is mij verteld 🙂 ) in de gesprekken tussen NDF en CVZ om vergoeding van RT-CGM voor elkaar te krijgen.
H.G.
Bruce
Dank voor je vriendelijke woorden.Mag ik concluderen dat jij vooral redeneert vanuit de techniek en ik meer vanuit de (zorg)dienst? De geheugenfunctie (MEMS in jargon) geeft de zorgaanbieder een retrospectief inzicht. Waar is die zorgaanbieder nu? We spreken toch evenmin over een RealTime Strip? Volgens mij is de eerstvolgende stap de “shared decision making” maar dan aan de hand van “life” gegevens.Gewoon OnLine.Zowel patient als zorgaanbieder kijken naar dezelfde data. Wedden dat ik gelijk krijg? Noem dat dan voor mijn part RT-CGM.
Beste JT.
Voor de verklaring ‘RT’ denk ik misschien vanuit de techniek; het is echter een techniek die de patiënt in staat moet stellen zijn/haar diabetes beter te reguleren. In het begin is dat inderdaad shared decision making, patiënt en arts die samen naar de gegevens kijken en zien wat en hoe aan te passen. Diabeteseducatie is iemand leren zelfstandig beslissingen te nemen over zijn diabetesbehandeling; de patiënt ontwikkelt zelf het ‘neurale netwerk’ waarin hij de aangeboden informatie in acties omzet (meer insuline, of juist meer koolhydraten). Doordat hij iedere minuut of 5 minuten informatie heeft, kan hij het proces veel nauwkeuriger volgen en aanpassingen doen. Er liggen gevaren op de loer! Wat te doen als de sensor faalt, hoe betrouwbaar is de techniek, en corrigeert iemand niet te veel…..
allemaal zaken die goed overleg tussen patiënt en hulpverlener vragen.
Helemaal mee eens, Bruce.
Dus is OnLine (eventueel met IP adres van het device) de volgende stap naar mijn mening.
Om nog even op de RT terug te komen. Zie RTMM discussie. Misschien is dit verhelderend voor wat ik wil aangeven:
https://dutchbuttonworks.com/?s=RTTM