Het overzicht past op een A3 ,die je als Argumentenkaart voor 7,50 Euro (met bezorgkosten 9,95) kunt bestellen http://www.argumentenfabriek.nl/argumentenkaart-marktwerking-de-zorg .
Je kunt ook nog even een op een holletje naar de sigarenboer (bestaat die nog?) voor een zaterdag editie van de Volkskrant van 29 mei 2010(pagina 24 en 25) voor 2,70 Euro.
Jouw keuze is ook marktwerking.
De scepis over de marktwerking in de zorg is alom.Terecht? De kosten stijgen inmiddels tot 60 miljard Euro. Zeker is dat op de Argumentenkaart het aantal bullits voor de marktwerking 28 bedraagt en tegen 22 bullits. De toon is gezet.
Mocht je de keuze op de Volkskrant hebben laten vallen, dan heb je het voordeel dat je nog meer op je bordje krijgt. Op pagina 5 kunt u lezen dat de demissionair minister Klink bezorgd is over de hoge prijs van “weesgeneesmiddelen” (voor zeldzame ziekten).
De Farmaceutische industrie is weliswaar geen autonome partij, maar verdient wellicht ook een plaatsje in de Argumentenkaart.
PS. Hoe is de stand bij de Marktwerking in de Zorg volgens economen? Rutten en Brouwer (ESB, 2 mei 2010, pagina 343,344) stellen dat de situatie in de curatieve sector “stuck in the middle“. Zij refereren daarbij aan de resultaten van de twee ambtelijke werkgroepen.
Klopt niet helemaal. De uitslag in de Volkskrant is 28 tegen en 22 voor. Maar eigenlijk doet dat niet terzake.
Het aardige en tegelijk jammer is dat iedereen op basis van zijn eigen voorkeuren de argumenten naar wens kan inkleuren. Aan de ene kant staat bijvoorbeeld “de kwaliteit van zorg neemt af” en “de keuzevrijheid neemt niet toe”, terwijl aan de andere kant staat “de kwaliteit neemt toe” en “de individuele keuzevrijheid neemt toe”. Dat kan lastig tegelijkertijd waar zijn. Ook spijtig is de onvolledigheid van argumenten voor en tegen.
Bovendien geldt (zoals zo vaak) een genuanceerd antwoord. Als aan bepaalde voorwaarden is voldaan, dan kunnen kwaliteit, keuzevrijheid, financiële houdbaarheid etc toenemen. Is daaraan niet voldaan, dan valt de balans de andere kant op.
Het mooie is wel dat in de afgelopen decennia stapje bij beetje wordt voldaan aan de voorwaarden voor marktwerking, en dat tegelijkertijd de overheid veel duidelijker dan voorheen aangeeft waarvoor ze verantwoordelijk is en blijft (bepaalde “systeemfuncties”, bereikbaarheid van spoedeisende hulp, WBMV-verrichtingen, borging minimale kwaliteit, opleidingen, continuiteit van zorg ipv continuiteit van instellingen, etcetera).
Beste Piet,
Dank voor je correctie!
De argumentatie is inderdaad beperkt, hetgeen misschien ook te maken heeft met de samenstelling van de groep die dit heeft opgesteld. Ik zal de Volkskrant respectievelijk de Argumentenfabriek suggereren dat de “wisdom of the crowds” hier zijn werk zou moeten doen. Het is nu content waarvoor betaald moet worden.