Gehoord
Waar doen we het voor..
Casus
Een ondersteunende afdeling in beeldvormende techniek werkt met drie medewerkers. Daarmee is continuiteit verzekerd. Door een ongeval loopt een medewerkster met een been in het gips. Zij kan niet meer zelfstandig autorijden en omdat zij ver van haar werk woont ontstaat er een probleem. Zelf wil zij dolgraag aan de slag. De medisch specialisten suggereren taxivervoer van en naar het werk gedurende een aantal weken.
Afwijzing
De nieuwe manager van de ondersteunende afdeling wil niets weten van taxirekeningen. Nee, hij laat de medewerker liever thuis herstellen. In de tussentijd werkt de afdeling maar met onderbezetting, maar dat is wellicht niet zo erg omdat de wachtlijst niet zo lijkt op te lopen. De medisch specialisten dringen aan op een oplossing en besteden veel tijd aan telefoneren en gesprekken.Zij zien de andere kant van de medaille en begrijpen niet waarom dit zo gaat.
Echo onderzoek (schildklier) LUMC
Ik begrijp dat wel:
De manager krijgt vermoedelijk een pluim van de Directie dat hij met geringere bezetting de ondersteunende afdeling draaiende weet te houden.Wellicht sluit hij het jaar met een positief saldo onder de streep. Taxikosten voor een medewerker zouden daarentegen zijn budget belasten en hem wellicht een reprimande opleveren. De medisch specialisten bekijken het vanuit het perspectief van de zorgketen en laten we zeggen de “theory of constraints (TOC)” .Immers het hulponderzoek is cruciaal in de ‘work-up’ van menig patient. De bottleneck is trouwens al spoedig bekend bij de huisartsen die zelfstandig dit hulponderzoek kunnen aanvragen.Zij verleggen hun verwijspatroon deels naar andere ziekenhuizen. Dus voor de oppervlakige waarnemer verandert er inderdaad niet veel aan de wachtlijst.Het zorgpad stagneert enigszins.
Impact
Dit fenomeen heeft echter een verregaande impact op de praktijkvoering. Dit zijn dus strijdige, wellicht zelfs perverse, incentives die de zorg ondermijnen. Het moet niet moeilijk zijn dit te bestrijden. Dat vraagt wel diepgaande kennis van zowel de zorg als de financiering daarvan.
“Gehoord” staat er bovenaan het artikel. Gehoord bij de bron?
Is de informatie afkomstig uit de eerste hand, dus de medewerkster, de nieuwe manager en de medisch specialisten?
Vanuit wie zijn perspectief is dit artikel tot stand gekomen? Daar ben ik erg benieuwd naar!
Afhankelijk vanuit welk perspectief geschreven wordt, vind je “de waarheid”. Om een zo zuiver mogelijk beeld neer te zetten van een situatie, is het naar mijn idee van belang de verschillende partijen te horen. In dit geval denk ik dan aan de medewerkster, de nieuwe manager, de medisch specialisten én de directie. Is dit gebeurd?
@Hinke,
Dank voor je reactie!
Om mijn bron niet te onthullen (de eerste hand) heb ik mijn informatie algemeen gehouden. Zeker zou het interessant zijn om dit op de bodem uit te zoeken. Ik weet echter vanuit projecten bij het Kwaliteitsinstituut CBO dat het een realistisch secenario is.
Zie webcam commentaar:
Play Video Comment
Ik weet niet of dit meteen een ‘perverse’ prikkel kan worden genoemd of dom management. Als het goed is draagt iedere medewerker bij aan opbrengsten van het ziekenhuis en is tevens een kostenpost. Door hem/haar thuis laten zitten is ie alleen nog maar een kostenpost. Heb ik het nog niet eens over de ‘collateral damage’ omdat specialisten die veel moeten bellen e.d. wsch. minder gaan bijdragen aan de opbrengsten van het ziekenhuis. Overigens schrijft de Arbowet voor dat werkgever en werknemer alles in het werk moeten stellen om een een spoedig herstel te bevorderen. Thuis laten zitten lijkt me ook hier niet aan bij te dragen (er van uitgaande dat er geen contraindicaties zijn). Lijkt mee leerzame case voor iemand die integraal verantwoordelijk is voor de zorg en bedrijfsvoering van het ziekenhuis (= uiteindelijk RvB). Al zou het niet best zijn als zijn zich met dit soort kwesties moeten bezig houden (of zich op zijn minst de vraag moeten stellen hoe het komt dat dit gebeurt).